12 Bryce

17 augustus 2018 - Bryce Canyon, Utah, Verenigde Staten

Vanmorgen ging om 05.45 uur de wekker. Voor dag en dauw sprongen wij het bed uit om de zonsopgang te bewonderen. Een tip volgens velen. Op sunrise point stonden wachtten te wij op de zonsopgang. Helaas gooiden de wolken roet in het eten want na een half uur kou-kleumen hadden we geen zonnestraal gezien..... Een illusie armer gingen we terug, gegokt en verloren of, zoals Casper zei, ZONde.
Terug in het hotel hebben we lekker ontbeten. Daarna even chillen op de hotelkamer waar ik al snel weer in slaap viel.
We besloten om aan het eind van de middag te gaan wandelen en nu lekker relaxed bij het zwembad te liggen. Bijkomend voordeel was dat we FC Groningen konden volgen. Nou ja, voordeel.... Na de wedstrijd zijn we naar Bryce gereden. Onderweg zag ik een groep jongens voetballen en 1 meisje. Zij was de keeper. Ik moest toen aan Chantal denken vroeger als ze met Peter en zijn vrienden mee wilde voetballen. Alleen was Chantal daar geen keeper maar doelpaal😂🤣. Nadat we de auto hadden geparkeerd begonnen we vol goede moed aan de wandeling door de canyon. Ons beginpunt was voor anderen het eindpunt. De één na de ander kwam hijgend en puffend omhoog lopen. Dat beloofde nog wat... De wandeling was erg mooi maar in het begin ook doodeng. Hele diepe afgronden..... Gelukkig werden deze afgronden steeds minder beangstigend. Elke bocht die je omging gaf weer een nieuw prachtig uitzicht. Op een gegeven moment ben ik maar gestopt met foto's maken, je blijft bezig... Op een gegeven moment begon voor ons de klim ook weer. We konden kiezen uit 2 klimmetjes. De ene 1 km de andere 1,2 km maar mooier. Aangezien er een donkere lucht boven de berg hing hebben we voor de kortste gekozen. Mien gut wat een klim!!!! Hijgend en puffend liepen we naar boven. Halverwege was er ineens een harde knal: onweer. Shit! Tja, op je gemakje naar boven gaan was ook niet echt relaxed meer. Er zat dus niets anders op dan door te buffelen. Hai hai, eindelijk bij de laatste bocht, tenminste dat dachten we..... Na die bocht kwamen er nog meer!! Ik zal maar niet opschrijven wat ik dacht (mijn schoonouders zijn gelovig😉) maar lollig was het niet! Maarrrr het is ons gelukt!!! Boven moesten we nog een klein stukje naar de auto. In de verte zag ik een flits . Niet fijn. Vlak nadat we in de auto zaten begon het te hozen. Net op tijd dus! In Bryce National Park zit een pizzeria waar we heen zijn gereden. Moe maar voldaan genoten we daar van een heerlijke pizza! Savonds hebben we nog even bij de Rodeo gekeken, deze ligt naast ons hotel. De avond hebben we afgesloten met een ijsje. Ieder 2 bolletjes. Mien gut, dat was eerder 2 kilo! Lisette en ik hebben ongeveer een kwart opgekregen... en dan was dit nog maar een medium ijsje.

Foto’s

4 Reacties

  1. Barbara:
    18 augustus 2018
    Hè en de foto van het ijsje???🤣🤣🤣
  2. Oma D.:
    18 augustus 2018
    Wat een pizza maar wel verdiend zo als ik in jouw verhaal lees
    Aardig afzien. De kinderen houden het ook aardig vol lijkt mij
    Lisette wat fitter dan Casper ?
    maar wat een geweldige en onvergetelijke reis.
    Mam
  3. Anno Duursma:
    18 augustus 2018
    Maar de zonsondergang wordt ook aangeprezen. Hebben jullie daar nog aan gedacht? Of vindt Casper dat ook zonde ?
  4. Annemieke scheij:
    19 augustus 2018
    Nee helaas geen foto van ijsje....
    De pizza was voor ons 4tjes. Ieder 2 stukjes. Dat valt dan nog mee! Casper klaagt idd graag als hij moet lopen, vooral omdat hij slecht tegen warmte kan. Maarrrr tijdens dé klim heeft hij niet geklaagd! Lisette heeft de hele dag geprobeerd om onder de wandeling vandaan te komen maar gaf na de wandeling zelfs toe dat ze het best leuk vond...
    Tja die zon, misschien de zonsondergang in Grand Canyon...